Łk 1, 1-4; 4, 14-21

„MOJE ZWYCZAJE W ROKU ŁASKI”

 Razem z Panem Jezusem, udajemy się do Nazaretu, gdzie się wychował. Po chrzcie przyjętym od Jana, pierwszym cudzie w Kanie Galilejskiej, Jego imię nabiera rozgłosu, naucza w synagogach i jest wysławiany przez wszystkich. W rodzinnej miejscowości idzie do synagogi – taki miał zwyczaj. Pomyślę przez chwilę o moich zwyczajach: tych niedzielnych i codziennych. Ile jest w nich miejsca na spotkanie z Panem Bogiem? Z Jego Słowem? Jeśli już mieszkam poza domem rodzinnym, przywołam zwyczaje jakie tam mi towarzyszą, gdy po jakimś czasie wracam w rodzinne strony. Po śmierci mojego Taty, od kilku już lat, kiedy przyjeżdżam do domu, zawsze pierwsze kroki kieruję na cmentarz, by pomodlić się przy Jego grobie, chwilę z Nim pobyć, powiedzieć to co ważne w sercu i  dopiero potem jadę dalej.

            Pan Jezus czyta fragment proroka Izajasza, który odnosi się do Jego osoby. To On jest „namaszczony Duchem Pańskim, On głosi dobrą nowinę ubogim, więźniom wolność, niewidomym przejrzenie, uciśnionych odsyła wolno, obwołuje rok łaski Pana.” Te słowa nabierają jeszcze mocniejszego wyrazu, gdyż Kościół daje nam to Słowo u początku Roku Jubileuszowego, szczególnego Roku Łaski. Pan Jezus chce mi

i Tobie dać te wszystkie dary, przychodzi z wielką NADZIEJĄ, bym ja mogła przed Nim stanąć jako pielgrzym nadziei. Dlaczego takie hasło jubileuszu? Co oznacza Logo, maskotka? Jakie są ważne wydarzenia Jubileuszu: które już za nami, a które jeszcze przed nami? Może w niedzielę znajdę chwilę by nad tym się zagłębić, by coś więcej się dowiedzieć, poczytać, by nie zmarnować ani jednego dnia z tego szczególnego Roku łaski. Ambitnych odsyłam do Bulli  SPES NON CONFUNDIT papieża Franciszka ogłaszającej Rok Jubileuszowy J

            Panie Jezu, dziękuję Ci za Słowo jakie do mnie kierujesz, za nową nadzieję jaką wlewasz w moje serce, bo przecież to ja jestem: niewidoma, uciśniona, w więzieniu…, to ja tak bardzo Cię potrzebuję… Dziękuję za Rok Jubileuszowy, jaki mogę przeżywać w Kościele, za łaski, jakie mi ofiarowałeś i te, które dla mnie przygotowałeś.

s. Małgorzata